Η χώρα διανύει την κρισιμότερη περίοδο μετά τη μεταπολίτευση.
Στον πυρήνα της ελληνικής κρίσης, που αγγίζει όλες τις πλευρές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, βρίσκεται το πολιτικό σύστημα με κύρια ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτές οι δυνάμεις διαμόρφωσαν το πελατειακό κράτος, οικειοποιήθηκαν το δημόσιο πλούτο και οδήγησαν τη χώρα στο τέλμα.
Σοβαρή ευθύνη έχουν οι διαχειριστές του μνημονίου – ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ– που δεν διαπραγματεύθηκαν σοβαρά και δεν εξασφάλισαν πριν την υπογραφή των συμβάσεων τη λήψη μέτρων ανάπτυξης και τη δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας. Η συνισταμένη των σημερινών μνημονίων φέρει και τη σφραγίδα της δικής τους ανικανότητας και ανευθυνότητας.
Σήμερα τρεις (3) είναι οι βασικές προτεινόμενες λύσεις κυβερνητικής πολιτικής και διαχείρισης.
Η απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονίου
Είναι η πολιτική των κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που υποστηρίζουν το μνημόνιο ως αναγκαίο κακό και δηλώνουν «αναγκασμένα» να προσυπογράψουν και να εφαρμόσουν εξουθενωτικές για τους εργαζόμενους πολιτικές εκτελώντας «εθνική αποστολή». Επιχειρούν να κρύψουν ότι είναι άλλο η ανάγκη βαθιών μεταρρυθμίσεων και άλλο τα μνημόνια και η δική τους πολιτική.
Η συμβολή τους είναι μια επικοινωνιακού χαρακτήρα διαπραγμάτευση και η πρακτική τους μια - συχνά αποτυχημένη - εφαρμογή των οδηγιών της τρόικα. Διατηρούν την πελατειακή λογική και ελπίζουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για τη νομή της εξουσίας.
Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής δεν θα φέρει βιώσιμη διαχείριση του χρέους, ενώ δεν μπορεί να εγγυηθεί ανεκτές συνθήκες διαβίωσης για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Η ανατροπή του μνημονίου και η αποχώρηση από τη σύμβαση
Είναι η πολιτική κομμάτων της Αριστεράς που, με διάφορες εκδοχές, προτείνει την άμεση μονομερή απεμπλοκή από το μνημόνιο και την ανατροπή της δανειακής σύμβασης. Στην ουσία η υλοποίηση της ισοδυναμεί με αποχώρηση και των δανειστών από τη συμφωνία, διακοπή της διαπραγμάτευσης και επιστροφή της χώρας στη δραχμή με καταστροφικές συνέπειες. Η πρόταση αριστερής ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπεριέχει την απαραίτητη πολιτική συνοχή, αφού παραλείπει τις μεγάλες διαφορές ακόμη και σε θέματα άμεσης πολιτικής.
Ο αγώνας εντός της ευρωζώνης για ανάπτυξη ενός σχεδίου άμεσων αλλαγών με διαφορετικό πολιτικό περιεχόμενο και τροποποιήσεις του συμφωνημένου πλαισίου
Είναι μια πολιτική που προτείνει η Δημοκρατική Αριστερά με στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή και την παραμονή της χώρας εντός του ευρώ, που αποκαθιστά την έννοια της δικαιοσύνης στον επιμερισμό των βαρών της κρίσης και στις ωφέλειες της προσδοκώμενης ανάταξης.
Αυτή η πολιτική στόχευση υλοποιείται μέσα από ένα συνεκτικό άμεσο πρόγραμμα δράσης για την ανασυγκρότησης της χώρας, που επιδιώκει να μετασχηματίσει στην πράξη τους όρους του συμφωνημένου πλαισίου με τους εταίρους. Περιλαμβάνει προσαρμογές , αντίρροπες πολιτικές, διαφορετικά μέτρα με ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αντισταθμίσεις κοινωνικής πολιτικής, σε συνδυασμό με τη διεκδίκηση της τροποποίησης συγκεκριμένων όρων των συμφωνιών. Επικεντρώνει σε μεταρρυθμίσεις και μέτρα που μπορούν να διεκδικηθούν και συγκροτούν μια ρεαλιστική πρόταση διεξόδου, που ανατάσσει τη χώρα και την εντάσσει σε μια προοπτική διαφορετικής ανάπτυξης. Είναι ένα πρόγραμμα τριετίας (ως το 2014) με προοπτική δυναμικής προοδευτικής εξέλιξης, στη συνέχεια, με καλύτερους όρους στην οικονομία και στους πολιτικούς συσχετισμούς.
Στον πυρήνα της προγραμματικής πρότασης της Δημοκρατικής Αριστεράς βρίσκονται 4 βασικές πτυχές, που είναι οι εξής:
Αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας, διαφορετικά μέτρα ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος που στοχεύουν στο δίκαιο επιμερισμό των βαρών με αυξημένη συμμετοχή των κατεχόντων και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Αντιμετώπιση του κινδύνου παράλυσης της οικονομίας, αναπτυξιακή ώθηση απαλλαγμένη από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος, προώθηση μιας νέου τύπου ανάπτυξης με απασχόληση, οικονομική δημοκρατία και περιβαλλοντική προστασία.
Άμεση λήψη μέτρων ανακούφισης του πληθυσμού, δημιουργία άμεσου δικτύου κοινωνικής προστασίας και ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους ώστε να γίνει δίκαιο, σύγχρονο και αποτελεσματικό.
Λήψη μέτρων για την αναδιοργάνωση των τομέων υγείας , παιδείας, πολιτισμού, ασφάλειας αφενός ως δικαιωμάτων και αφετέρου ως συστατικών στοιχείων της διαδικασίας ανάταξης της ελληνικής κοινωνίας
Ανατροπή του πολιτικού συστήματος και των κατεστημένων, ριζική αναδιοργάνωση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Ο χαρακτήρας των πολιτικών και των μέτρων μέσα από τα οποία θα καταστεί δυνατή η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη αποτελεί το κύριο ζήτημα. Έτσι, η αταλάντευτη προσήλωση σε αυτήν την παραμονή δεν ισοδυναμεί με αποδοχή των συντηρητικών πολιτικών που ασκούνται στην Ευρώπη, ούτε με τα αναποτελεσματικά και άδικα. μνημόνια προσαρμογής .
Η σημερινή κατάσταση της κρατικής διοίκησης και της οικονομίας της χώρας έχει κάνει αδήριτη και επείγουσα την ανάγκη να ξεδιπλωθούν βαθιές μεταρρυθμίσεις. Το ζητούμενο είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις να απαλλάσσουν τη χώρας από τις παθογένειες του παρελθόντος και να την οδηγούν σε νέες ράγες διατηρήσιμης αειφόρου ανάπτυξης.
Το νέο μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί νόμοι συγκροτούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέτρων με το οποίο είμαστε αντίθετοι και το έχουμε καταψηφίσει. Είμαστε σε αντιπαράθεση με τη πολιτική αυτή και με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί. Ο στόχος μας είναι να το αλλάξουμε και να το αντικαταστήσουμε με ένα σύμφωνο ανάπτυξης και δημοσιονομικής προσαρμογής , με απασχόληση και κοινωνικά συντεταγμένη πορεία, που θα εντάξει τη διαχείριση του χρέους σε διαφορετικούς οικονομικούς και κοινωνικούς όρους.
Θέλουμε να αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς ακριβώς για να αλλάξουμε τις πολιτικές. Γνωρίζουμε όμως ότι παρά τη διαφωνία μας με το συμφωνηθέν πλαίσιο αυτό υπάρχει αντικειμενικά, αποτυπώνει συμφωνία της χώρας και συνδέεται με την εκπλήρωση εκ μέρους των εταίρων της χρηματοδότησης που προβλέπεται στη «σύμβαση χρηματοδοτικής διευκόλυνσης».
Μια συνολική διαπραγμάτευση έχει εξαιρετικά μεγάλες δυσκολίες και μπορεί να καταστεί εφικτή μόνο αν υπάρξουν σημαντικές πολιτικές μεταβολές στο γαλλογερμανικό άξονα ή αν δημιουργηθούν νέα θετικά δεδομένα στα δημοσιονομικά μας μεγέθη. Όμως η έννοια της δέσμευσης δεν ισοδυναμεί με παραίτηση από τη διεκδίκηση αναπροσαρμογών του συμφωνηθέντος πλαισίου στο έδαφος νέων οικονομικών και πολιτικών δεδομένων. Αντίθετα σε κάθε φάση , αναλόγως των πολιτικών συσχετισμών, θα πρέπει να αξιοποιούνται δυνατότητες για ρεαλιστικές υπερβάσεις και να διεκδικείται τροποποίηση των όρων.
Το μνημόνιο υπάρχει αντικειμενικά πέρα από τις προθέσεις μας, ενώ η αλλαγή του θα προκύψει μέσα από ένα συνδυασμό αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και κοινωνικών – πολιτικών αγώνων με προτάσεις που μπορούν να διεκδικηθούν, ώστε η αντιμετώπιση της κρίσης χρέους να γίνει μέσα από πολιτικές ανάπτυξης και απασχόλησης, η κοινωνία να μη διαλυθεί και να μη ζήσει σε καθεστώς χρεοκρατίας.
Η προσπάθεια για την αλλαγή πορείας θα είναι διαρκείας και πολυδιάστατη, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο σε Ελλάδα και Ευρώπη. Σε πρώτη φάση θα επιδιώξουμε την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών από τις δεσμεύσεις των συμφωνιών, τη λήψη μέτρων για τη δημιουργία δικτύου κοινωνικής προστασίας, την αντικατάσταση των μέτρων με άλλα ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος και με δίκαιη κατανομή μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Θα επιδιώξουμε το ξεδίπλωμα υπερβάσεων πολιτικής και τη διεκδίκηση τροποποιήσεων στο συμφωνηθέν πλαίσιο με τους εταίρους .
Σε δεύτερη φάση με ένα συνδυασμό βελτίωσης των δημοσίων οικονομικών μέσα από τα ισοδύναμα μέτρα , προώθησης μεταρρυθμίσεων στο κράτος και τη δημόσια διοίκηση και αλλαγής των συσχετισμών στην Ευρώπη μπορούμε να πετύχουμε την αντικατάσταση του μνημονίου με ένα σύμφωνο ανάπτυξης νέου τύπου που θα φέρει την Ελλάδα σε τροχιά ανάκαμψης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
Σε αυτή τη φάση η προσπάθεια πρέπει να επικεντρωθεί στη διεκδίκηση εξι (6) τροποποιήσεων. Συγκεκριμένα :
Διαφορετικά μέτρα για την εξοικονόμηση 11,5 δις κυρίως μέσω της περιστολής της σπατάλης, της καταπολέμησης της διαφθοράς και της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής
Ευνοϊκότεροι διακανονισμοί σε σχέση με το χρόνο κάλυψης του στόχου μηδενικού ελλείμματος και βελτίωση των όρων εξυπηρέτησης του χρέους, ώστε να ορθολογικοποιηθούν οι ρυθμοί δημοσιονομικής προσαρμογής, να ανακοπεί η πίεση στο λαϊκό εισόδημα, να δοθεί η χρονική δυνατότητα αποκόμισης αποτελεσμάτων από την ανάπτυξη άλλων πολιτικών και την εφαρμογή διαφορετικών μέτρων
Άρση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που μείωσε τους κατώτατους μισθούς σε συνδυασμό με ένα διαφορετικό πρόγραμμα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας
Αλλαγή της πρόβλεψης για δέσμευση όλων των εσόδων στην εξυπηρέτηση του χρέους , ώστε να υπάρξουν δυνατότητες ανάπτυξης δικτύου κοινωνικής προστασίας
Αναθεώρηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, με στόχο την αξιοποίηση και όχι την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Την αντικατάσταση της εισπρακτικής λογικής , τη σύνδεση της όλης διαδικασίας με την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου και τη δημιουργία μιας νέας λειτουργικής σχέσης κράτους- ιδιωτών.
Ενίσχυση της ανάπτυξης με ωφέλεια για τους πολλούς, μέσα από ένα ειδικό πρόγραμμα ώστε να αντιμετωπιστεί η ύφεση και να δοθεί ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα, προς όφελος των θέσεων εργασίας αλλά και των δημόσιων οικονομικών
Η προώθηση αυτής της πολιτικής πρότασης που καταθέτει η Δημοκρατική Αριστερά και ενός αντίστοιχου προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας, προϋποθέτει συσπείρωση και κινητοποίηση δυνάμεων, αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών.
Η αποφασιστική ενίσχυση της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι προϋπόθεση για να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις .
Με τη Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να συμπορευτούν ευρύτερες αριστερές, δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις, που ενδιαφέρονται για την ανασυγκρότηση του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου και την προώθηση προοδευτικών λύσεων στη χώρα.
Η Δημοκρατική Αριστερά με αυτό το πολιτικό πλαίσιο καλεί τους πολίτες να την στηρίξουν. Με αυτό θα συμμετέχει και στις μετεκλογικές εξελίξεις, αξιοποιώντας τη δύναμη που θα τις δώσει ο λαός για παρέμβαση στις μετεκλογικές διαδικασίες. Είναι ανοικτή σε συνεργασίες με την προϋπόθεση ότι θα υπηρετούν την αλλαγή των πολιτικών και όχι ευκαιριακές συμπράξεις για τη νομή της εξουσίας ή τη συνέχιση με άλλο τρόπο των ίδιων πολιτικών.
Η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα γίνει αριστερό άλλοθι συντηρητικών πολιτικών. Αντίθετα θα γίνει κινητήρια δύναμη συνεργασιών που θα ανταποκρίνονται στην βαθιά ανάγκη για μεγάλες αλλαγές και θα ικανοποιούν την απαίτηση των Ελλήνων για μια νέα αρχή.
Η Δημοκρατική Αριστερά διεκδικεί για τη χώρα λύσεις ρεαλιστικές, κοινωνικά δίκαιες και βιώσιμες. Σήμερα κιόλας, επιδιώκει να αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή όλων των Ελλήνων.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι μια προοδευτική κυβέρνηση που θα μπορεί:
Να φέρει σε πέρας μια αξιόπιστη, τεκμηριωμένη και μαχητική διαπραγμάτευση,
Να προωθήσει ένα κοινό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας με κοινωνική προστασία
Να χρησιμοποιήσει αξιόπιστες πρακτικές και φερέγγυα πρόσωπα
Ο επανακαθορισμος του πολιτικού τοπίου με ισχυρή παρουσία της Δημοκρατικής Αριστεράς θα αποτελέσει τον καταλύτη για μετατόπιση του άξονα της πολιτικής ζωής σε προοδευτική κατεύθυνση και θα δώσει τη δυνατότητα για νέες συμμαχίες.
Όσο περισσότερο δυνατή βγει από τις εκλογές η Δημοκρατική Αριστερά, τόσο περισσότερο αναγκασμένα θα είναι τα άλλα κόμματα να τοποθετηθούν με επίκεντρο τη συγκεκριμένη διέξοδο που προτείνει, ένα άμεσο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας και προστασίας των εργαζομένων.
Γι αυτό η ενίσχυση της Δημοκρατικής Αριστεράς, αποτελεί προϋπόθεση για να συντελεστεί μετακίνηση συνολικά του προοδευτικού χώρου στον άξονα των νέων πολιτικών δημιουργικής υπέρβασης των περιορισμών του μνημονίου.
Οι πολιτικές εξελίξεις θα έχουν δυναμικό χαρακτήρα. Με τη ρευστότητα που επικρατεί και η οποία -όπως όλα δείχνουν- θα ενταθεί από το εκλογικό αποτέλεσμα, είναι πιθανότατο να εισέλθουμε σε φάση μεγάλων ανακατατάξεων. Η ενισχυμένη Δημοκρατική Αριστερά θα είναι έτοιμη να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στη συγκρότηση της κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας για την προώθηση ενός άμεσου προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας και τη χάραξη μιας στρατηγικής μακράς πνοής, με κυρίαρχη τη δυναμική λύσεων σε δημοκρατική και κοινωνική κατεύθυνση.
Προγραμματικές συμφωνίες ,φερέγγυες πολιτικές, αξιόπιστα πρόσωπα.
Η ΔΗΜΑΡ είναι έτοιμη να αξιοποιήσει τη δύναμη που θα τις δώσει ο λαός για παρέμβαση στις μετεκλογικές διαδικασίες είτε από θέσεις προγραμματικής αντιπολίτευσης είτε από θέσεις συμμετοχής σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Αποδέχεται την πρόκληση για μια κυβερνώσα αριστερά. Είναι ανοικτή σε συνεργασίες με την προϋπόθεση ότι θα υπηρετούν την αλλαγή των πολιτικών και όχι ευκαιριακές συμπράξεις για τη νομή της εξουσίας ή τη συνέχιση με άλλο τρόπο των ίδιων πολιτικών.
Οι προϋποθέσεις που θέτουμε είναι:
Σύμπτωση σε προοδευτικό πρόγραμμα
Φερέγγυες πολιτικές και αξιόπιστα πρόσωπα για την εφαρμογή του
Την πρόταση μας αυτή την προτείνουμε σε όλες τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου και την στηρίζουμε σε μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική και προγραμματική βάση :
Συμμετοχή στην Ευρωζώνη και το ευρώ
Παράλληλη δέσμευση για σταδιακή απαγκίστρωση από τις επαχθείς για τους εργαζόμενους και τους πολίτες ρυθμίσεις του μνημονίου, με αναθεώρηση του στη βάση των τροποποιήσεων και του προγραμματικού πλαισίου άμεσων παρεμβάσεων που προτείνουμε.
Η Εμμονή στην συνέχιση της ίδιας πολιτικής με την παθητική αποδοχή του μνημονίου δεν αφήνει περιθώριο συνεργασίας. Το ίδιο ισχύει και για μια αντιμνημονιακή ρητορική που ουσιαστικά προτείνει άμεση χρεοκοπία και επιστροφή στην δραχμή ενώ ανοίγει παράλληλα τον ολισθηρό δρόμο για συμπτώσεις ανάμεσα σε ετερόκλητα ακραία πολιτικά και ιδεολογικά ρεύματα.
Η πρόταση μας προϋποθέτει σοβαρές μετατοπίσεις προγραμματικού χαρακτήρα από τις δυνάμεις στις οποίες απευθύνεται και αυτό θα διευκολυνθεί από την αλλαγή των συσχετισμών.
Η ενίσχυση της ΔΗΜΑΡ δεν αποτελεί στενό εγωιστικό κομματικό στόχο αλλά ανοίγει τον δρόμο για στέρεες και βιώσιμες συνεργασίες σε προοδευτική κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου